Tekens en symbolen verliezen soms hun oorspronkelijke betekenis door het verstrijken van de tijd.
Maar enkelen blijven toch hun bestaanrecht opeisen. Alsof ze wachten op iemand die hen kan verlossen
van hun latente bestaan en hen uit de letargie kan tillen.
Die tekens wacht een nieuw bestaan met een nieuwe betekenis,
voortgedreven door het geheimzinnige vermogen van tekens en symbolen om betekenis te suggereren.

Diezelfde tekens en symbolen hebben nu enkel een esthetische betekenis.
Een formele schoonheid die we kunnen vertalen in een grafisch poetische idioom.

Hierogliefen en petrogliefen die we niet kunnen vertalen wachten millennia op de mogelijkheid
om met de beschouwer een dialoog aan te gaan.
Deze geschriften vol met tekens en symbolen bouwen in ons een spanning op.
Een spanning die versterkt wordt door het wachten op een antwoord,
dat niet gebonden is aan tijd, als een bericht dat de ruimte wordt ingeschoten.